Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

Gość

Nauki polityczne przyjmują za oczywistość istnienie państwa – ich głównego przedmiotu badań. A przecież około 2 mld ludzi żyje dziś w warunkach realnej bezpaństwowości. Albo bowiem ich państwa są „dysfunkcjonalne” i tak słabe, że nie są wstanie gwarantować jakiegokolwiek porządku. Albo – nie istnieją w ogóle. Aż 48 interwencji sił pokojowych ONZ po 1990 roku dotyczyło takich właśnie sytuacji, gdy państwo było zbyt słabe – a nie – zbyt silne.

Niekiedy życie poza państwem jest kwestią wyboru: w Azji Południowej można spotkać duże zbiorowości żyjące poza zasięgiem jakiegokolwiek państwa. Niektóre z nich zaniechały nawet przekazywania dzieciom znajomości pisma, bo pismo utrwala własność i prawo. A tam władzę (minimalną) wyłania rytuał, a regulują przekazywane ustnie (i adoptowane do lokalnych okoliczności) mity.

Są też bezpaństwowcy z konieczności. Jak te dzieci (a potem dorośli) w Chinach, którzy urodzili się, choć kolejne urodziny były zabronione, i są wciąż „nielegalni”, niezarejestrowani, poza sferą praw socjalnych i obywatelskich. Osobnym przypadkiem jest zapaść państwa po inwazji lub wojnie domowej. Jak w Iraku i Afganistanie. Efektywność przemocy jako siły prawotwórczej jest znikoma: patrz refleksje generała Ruperta Smitha w „Utility of Force”. Także filantropia zawodzi: 80 centów z każdego dolara pochłania „techniczna obsługa misji” wykonywana przez darczyńców.

Obserwatorzy fiaska odgórnego budowania nowego państwa proponują metodę „koprodukcji”, z udziałem lokalnych władz, społeczności i – organizacji międzynarodowych. I, przede wszystkim, rozpoczęcie od odbudowania instytucji umożliwiających społeczeństwu przetrwanie – aby nie czuło się porzucone przez walczących ze sobą polityków. Bez minimalnej społecznej infrastruktury demokracja polityczna będzie fikcją.

Problem słabości państwa dotyczy także nas. Niedawno przeżyliśmy w Polsce patetyczną próbę rewolucji w granicach prawa. Próbę dramatyczną, bo równocześnie konieczną i – niemożliwą. I jeszcze (wbrew intencjom) osłabiającą państwo przez ciągłe odbijanie się niecierpliwych polityków od ściany procedur. Zresztą postkomunistyczne państwo jest słabe także dlatego, że wymuszone przez globalizację i integrację z UE reguły gry nie zawsze działają w tym samym kierunku, co wysiłki krajowych polityków myślących w skali państwa. „Zarządzanie” i „władza” nie wspierają się nawzajem. Brak zaś innowacyjnej meta-regulacji (regulacji reguł) oraz siły przebicia w Unii, które przywróciłyby zgodność wnoszonych z zewnątrz standardów i naszej racji stanu. Na przykład w sprawie ratowania przemysłu okrętowego!

Prof. Jadwiga Staniszkis specjalnie dla Wirtualnej Polski

[link widoczny dla zalogowanych]

Spaulding · Gość

" (...) naszej racji stanu. Na przykład w sprawie ratowania przemysłu okrętowego! "
ha ha

Rafael · Gość

Przydatna rzecz. Jak się rzuci w dyskusji o anarchizmie "wg Staniszkis 2mld ludzi żyją bez państwa dziś - więc anarchizm jest jak najbardziej możliwy!", to przeciwnik będzie miał problem :>

Gość

2 mld czyli ok. 25-30 % ludzkości
tylko ze panstwa sa na calym swiecie, a schowac sie przed nimi mozna tylko jakis ustronnych miejscach
armie maja wszystkie panstwa swiata (no np islandia nie ma, ale i tak jest w NATO), policje tak samo
a wiec one bronia wszystkich ludzi, nawet zyjacych gdzies w dzunglach albo pustyniach

Mortus

No proszę, jest tyle państw, gdzie rząd nie wtrąca się w to, że obywatel nie ma zapiętych pasów, a jego dzieci nie są zmuszane do uczęszczania do reżimowej szkoły, a mimo to państwa te nie przodują na arenie między narodwej. zaskakujące!

aaru falon · Gość

Mortus

a czy z tym zapinaniem pasów Korwin nie walczy zaciekle? brak tego przymusu to jego czołowy argument, na to że za socjalisty Hitlera czy Stalina było więcej wolności

angel · Gość

BTW Przecież państwo wie lepiej! Takie myślenie wywodzi się z tego, że Ja wiem co jest lepsze dla Ciebie i Ciebie, ale jak spojrzeć na osobę która uważa, że dobrze doradzi innym to najczęściej sama sobie nie jest w stanie pomóc.

Mortus "No proszę, jest tyle państw, gdzie rząd nie wtrąca się w to, że obywatel nie ma zapiętych pasów, a jego dzieci nie są zmuszane do uczęszczania do reżimowej szkoły, a mimo to państwa te nie przodują na arenie między narodwej. zaskakujące!"

Jakich państw? Tekst jest o niepaństwowości, czyli o apatrydach.

Prof. Jadwiga Staniszkis:"„Zarządzanie” i „władza” nie wspierają się nawzajem."
ponieważ rządzi Bruksela, a władają posłowie RP, nie mogą rządzić czyli "wspierać", bo sami sobie odebraliśmy to prawo wstępując w prawny europejski porządek. Liczenie na to, że Polska i UE mają wspólne interesy jest naiwne. Na pewno europejskim priorytetem nie jest ratowanie polskich stoczni(ma ich przecież zostać 5, ach ta konkurencyjność ....). Uważam, że żadna ze stron nie ma ratować. Jeśli prof za potrzebne uważa istnienie państwa interwencjonistycznego to współczuję.

czarny · Gość

staniszkis to już zaczyna ciepieć na syndrom "wiem ze to prawda bo to mówi staniszkis"...i do tego ten jej jezyk, bez kilku ton encyklopedii "nie rozbierosz"

Gość

Viperek · Gość

Gość

To dlaczego jeszcze nie przeniosłeś się do tego raju?

Gość