Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

Visass

Dobra wiadomość jest taka, że dofinansowanie Wall Street uchroni nas prawdopodobnie przed nadciągającym upadkiem systemu finansowego. Ale też wywołuje niepokojące pytania.

Do jakiego stopnia to dofinansowanie przekształci w sektorze finansowym ryzyko niedotrzymania warunków spłaty w ryzyko rządowe? Jakie są długofalowe skutki dla gospodarczego wzrostu? Jak zareagują zagraniczni inwestorzy, jeśli ryzykowna zagrywka okaże się nieopłacalna? I jaki wpływ będzie to miało na strukturę i bodźce w sektorze finansowym?

Przy zaproponowanym planie rząd Stanów Zjednoczonych kupi po niższej cenie wszelkiego rodzaju dłużne papiery wartościowe w sektorze prywatnym od znajdujących się w trudnej sytuacji firm finansowych, mających siedzibę w Stanach Zjednoczonych, z zamiarem późniejszego ich odsprzedania. Teoretycznie, rząd może za jednym zamachem osiągnąć zysk i uratować sektor finansowy.

Ale byłoby to zwycięstwo dobrych chęci nad logiką. Mogłoby to sprawiać wrażenie, że nieracjonalnym zdarzeniem jest sam kryzys, który spowodował obecną niską wartość ryzykownych aktywów, a nie bańka jaka go poprzedziła.

Rozmiary rządowych strat w takiej operacji będą oczywiście proporcjonalne do przyszłych cen sprzedaży zakupionych pochodnych papierów wartościowych. Słyszeliśmy już bardzo różniące się od siebie szacunkowe obliczenia, począwszy od zera aż do ogromnej sumy bilionów dolarów. Prawda jest taka, że o rozmiarze strat nic jeszcze nie wiemy. Odpowiedź na to pytanie będzie zależała od tego, jak dobrze (lub jak źle) będą działały podstawowe rynki.

Wśród nich jednym z najważniejszych jest rynek nieruchomości, a tu wciąż obserwujemy spadek. Od początku kryzysu indeks krajowych cen domów Case-Shiller już spadł realnie o 25 procent. Kolejny spadek o 15 do 25 punktów procentowych może pociągnąć ceny na amerykańskim rynku budownictwa mieszkaniowego z powrotem do trwającego od dawna trendu. Przy braku „przestrzelenia” [polityki stabilizacyjnej] ceny nominalne mogłyby zacząć spadać na początku przyszłego roku, ale spadek cen realnych przyjdzie znacznie później.

Tymczasem amerykańska gospodarka już prawdopodobnie weszła w stan recesji. Aczkolwiek od niskiego poziomu, to jednak rośnie wskaźnik bezrobocia. Społeczeństwo nie będzie w stanie, lub też nie będzie chciało spłacać zadłużeń, w sytuacji kiedy ceny domów spadają, a bezrobocie rośnie. W miarę pogłębiania się recesji, będzie rosła liczba korporacyjnych bankructw, tak jak i wskaźniki niewypłacalności na obligacje przedsiębiorstw. To w efekcie odbije się na rynku swapów kredytowych, będący rynkiem ubezpieczenia, na którym kupujący mogą jakoś się chronić przed niewywiązywaniem się stron kontraktu ze spłat.

Do sierpnia tego roku wskaźnik niewypłacalności na obligacje przedsiębiorstw wyniósł zaledwie 1,8 procent. Podczas poprzednich dwóch recesji w Stanach Zjednoczonych wynosił on ponad dziesięć procent. Ale uwaga – wskaźniki niewypłacalności rosną w cyklu koniunkturalnym z pewnym opóźnieniem. Edward Altman – profesor finansów w nowojorskiej Stern School of Business mówi, że wskaźnik niewypłacalności już prawdopodobnie wzrósł w ciągu roku do poziomu 6 – 9 procent, w zależności od wykorzystanej metody obliczeniowej.

Zdaniem Edwarda Altmana, wzrost wskaźnika niewypłacalności powyżej dziesięciu procent, lub niewywiązywanie się ze spłat zadłużenia przez jednego z większych amerykańskich producentów samochodów, może wyrządzić duże szkody na rynku swapów kredytowych. Dłużne papiery wartościowe Detroit należą do najczęściej ubezpieczanych podmiotów referencyjnych.

A niezwykle trudno jest wycenić zaangażowanie netto w rynek swapów kredytowych. Wielkość rynku wynosi około 62 biliony dolarów, ale te liczby odnoszą się do wartości brutto papierów wartościowych, będących przedmiotem kontraktów. Duża część tej liczby to roszczenia międzybankowe, z kompensacją roszczeń wzajemnych w drugą stronę. Jeśli się to odliczy pozostanie nieduża liczba, pewnie niewiele więcej niż bilion dolarów, jak wynika z niektórych szacunków.

Trudno jest tę liczbę zweryfikować. Ale przy współczynniku niewypłacalności na poziomie dziesięciu procent i przy stopie odzysku na poziomie 25 procent, w sumie straty mogą wynieść sto miliardów dolarów.

Zależnie od rozłożenia się tych strat, mogą one złamać jednego lub dwóch dużych graczy na tak bardzo skoncentrowanym rynku. Najgorszym wynikiem byłoby kaskadowe narastanie niewywiązywania się ze spłat przez chronionych wystawców kontraktów. Przyszłość światowego sektora finansowego będzie zależała od niewygodnie szerokiego zasięgu, w jakim ta krucha konstrukcja spekulacyjnego rynku ubezpieczeniowego, boryka się ze stresem.

Jakiekolwiek obliczenia finansowych strat, wynikających z tego kryzysu zawierają w sobie duży margines błędu. Nie ma jednak wątpliwości, że podatnicy stoją w obliczu wyraźnego i realnego zagrożenia dużymi stratami. Nie byłbym zaskoczony, gdyby koszty tej „radosnej twórczości” ostatecznie wyniosły tysiące miliardów.

Jeśli popatrzy się dalej niż jedynie na kryzys, to znaczący wzrost amerykańskiego zadłużenia może nie być aż taką katastrofą, ale ma swoje gospodarcze konsekwencje. Wysokie zadłużenie może zaważyć na przyszłym wzroście gospodarczym, jak to się stało we Włoszech i Japonii. Może mieć wpływ na to, czy zagraniczni inwestorzy zechcę trzymać amerykańskie aktywa. W końcu zażądają wyższej premii za ryzyko, co może być kolejnym źródłem potencjalnego braku stabilności.

Tak więc nie powinno się traktować tego jako czystego ćwiczenia z rachunkowości, gdzie dług jest przeniesiony z jednej strony gospodarki na drugą. Dofinansowanie ma dynamiczne skutki. Pozostaje kolejne pytanie bez odpowiedzi, dotyczące wpływu na sam sektor finansowy. Czy to finansowe wsparcie spowoduje, że powstaną zdrowsze firmy finansowe – lub też może zachęci do podejmowania w przyszłości więcej takich nierozważnych, ryzykownych kroków, które przyczyniły się do powstania problemów?

Ta ojczyzna wszystkich dofinansowań przeniosła obciążenie ryzykiem z kilku podmiotów na wiele z nich. Ale ostateczny rezultat tego kryzysu finansowego jest równie niewiadomy, jak był tydzień temu.

Autor: Wolfgang Münchau

źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Mam pytanie, a w necie szukać mi się nie chce.
Czy aktywa zagrożonych firm ma kupować rząd przeznaczając na to część budżetu?
Czy też ma to zrobić FED poprzez tzw. operacje otwartego rynku?

Gość

To nic innego, jak podwojne okradanie. To tyle. Miejmy nadzieje ze ten system jak najszybciej sie upadnie. Wszystko jest kwestia czasu.

Dinsdale · Gość

r2b

Ciekawe kiedy Fed zbankrutuje Laughing

Thom

Czytałem w polityce artykuł pana Wawrzyńca Smoczyńskiego w "POLITYCE" na temat kryzysu na Wall Street. Pan Wawrzyniec wyraźnie wskazuje, że przyczyną tego tąpnięcia jest neoliberalny model amerykańskiego kapitalizmu.
Cytuję jeden z fragmentów:

"Amerykanie zatracili się w kulturze życia na kredyt> [...] ulegli pokusie natychmiastowej gratyfikacji i odroczonej odpowiedzialności.
Nie mogli by jej ulec, gdyby nie neoliberalne doktrynerstwo nie stworzyło warunków do nadużyć. Ameryka od 20 lat liberalizowała rynki finansowe w myśli zasady, że tylko całkowita swoboda zapewni im stabilność i wydajność W toku tych zmian banki
inwestycyjne wyjęto spod wszelkiej kontroli, obniżono im wymogi kapitałów i pozwolono lewarować na znacznie większą skalę niż detalicznym konkurentom. Pod koniec lat 90. zniesiono nawet ograniczenia wprowadzone po Wielkim Kryzysie. W parze z deregulacją szła ślepa wiara w nowe instrumenty finansowe, złożone derywaty, których działanie i ryzyka mało kto rozumiał.
[...] do wybuchu manii kredytowej brakowało już tylko zachęty - tę stworzył drugi filar neoliberalizmu, czyli monetaryzm, polityka sterowania gospodarką za pomocą stóp procentowych. To gwałtowna obniżka kosztu pieniądza na początku obecnej dekady puściła w ruch boom kredytów hipotetycznych i rozpędziła hossę cen domów."

Co o tym sądzicie?

venom · Gość

Co do deregulacji to ona się nie sprawdza jeżeli rynek pieniężny nie jest wolny od interwencji Rolling Eyes

Firmy się tak "rozbestwiły" bo wiedzą ze bank centralny i tak je poratuje w razie kłopotów. Tak też było dotychczas.
Podsumowując , dano firmom wolność ale bez odpowiedzialności za swoje postępowanie.

Co do monetaryzmu to faktycznie jest tu sporo racji , po prostu pokusa manipulowania pieniądzem jest tak wielka że instytucja banku centralnego wykorzystywana jest do dawania kopa gospodarce poprzez zwiększanie akcji kredytowej. A monetaryści są stronnikami tej instytucji jak i samego sterowania pieniądzem.

Pytanie tylko jakiej alternatywy jest zwolennikiem pan Smoczyński Rolling Eyes

Bo wątpię że chodzi o tą wolnościową.

Gość

Thom

A więc Izba reprezentantów, a raczej jej konserwatywna część odrzuciła plan ratowania systemu finansowego...Czy to dobrze? Słyszałem wypowiedź jednego konserwatysty, który oświadczył, że "dofinansowanie to prosta droga do socjalizmu"... Ale co z tymi wszystkimi ludźmi, którzy ponabierali kredytów hipotecznych i teraz - po upadku wielu banków mogą zostać bezdomnymi, bo często pod zastaw lądowały domy...? trzeba chyba im jakoś pomóc...

Gość

W interesie innych banków jest zadbanie o to, by banki cieszyły się nieskazitelną reputacją (takie instytucje zaufania publicznego). Czemu po prostu nie pozwolić innym bankom (choćby zza granicy) na wykupienie tych długów? Oczywistym jest, że jeśli banki zaczną masowo upadać a ludzie nie dostaną swoich pieniędzy, to wszyscy zaczną z pozostałych wycofywać aktywa. Efekt lawinowy. W interesie każdego z banków jest, by do tego nie dopuścić. Pieniądze mogą ominąć budżet.

Gość

Thom

W najnowszej Polityce jest dalszy ciąg wywodu pana Smoczyńskiego na temat wściekłego, pazernego, chciwego kapitalizmu, który oto doprowadził do "kryzysu"... warto przeczytać... i poznać tok rozumowania socjalisty w obliczu rzekomego Wielkiego kryzysu.

Flanky · Gość

Gość

Senat przyjął.

[link widoczny dla zalogowanych]

Dinsdale · Gość

"Prezydent George W. Bush, który po głosowaniu w Senacie podziękował mu za decyzję, wezwał do uchwalenia planu przez Izbę. Ponownie przypomniał, że zastrzyk gotówki do banków jest niezbędny, aby ponownie udzielały kredytów; w przeciwnym razie biznes może wstrzymać działalność, co doprowadzi do masowych redukcji zatrudnienia."
Mocne, tylko i tak za chwile zabraknie kogokolwiek kto te kredyty chciałby wziąć.

Ostra wypowiedź Rona Paula:
[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Mały off-topic, ale znalazłem ostatnio ciekawy wykres.
PKB przed i po uwzględnieniu danych inflacyjnych.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Jak się okazuje USA jest już w recesji od dobrych kilku lat, czyli mainstreamową teoryjkę jakoby przyczyną kryzysu miałby być kryzys na rynku nieruchomości można włożyć między bajki.

MythBuster · Gość

Paulson to zielony aktywista. Zobaczcie 180 strone:

[link widoczny dla zalogowanych]

Co to ma do ratowania sytuacji na WS ? Szok...

Banda frajerów chce sobie zbić kasę na kryzysie w Stanach. Tutaj w skrócie:
[link widoczny dla zalogowanych]

Hubert C · Gość

no to klepnęli Wink

matfiz · Gość

właśnie oglądałem wsi24.....
powiedzieli że przyjęto plan Paulsona
[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Mogliby dać więcej dofinansowania, szybciej by pierdyknęło.

vdpoop · Gość

Jednej rzeczy nie rozumiem w związku z tym kryzysem. Przez ostatnie kilka lat gospodarka USA miała się ponoć nieźle, a mimo to stałą tendencją (od 2001 roku) było to, że dolar tracił na wartości do wszystkim ważnych walut. Od kiedy nastąpiło to tąpnięcie kilka tygodni temu, dolar zaczął gwałtownie zyskiwać na wartości. Dlaczego nie było odwrotnie? Ma ktoś wiedzę, dlaczego tak się dzieje?

Gość

Przecież każdy wydatek, a tym bardziej tak ogromny jest planowany z wyprzedzeniem w budżecie. A o pomocy tym bankom słyszy się dopiero od kilkunastu dni. 700 mld $ tak sobie wynaleźli ? Nie

czyli będzie deficyt budżetowy, a zeby pokryć deficyt będą drukować pieniądze tak jak to dotąd robili

Gość

Slayer · Gość

Fender · Gość

kryzys.mises.pl

Dinsdale · Gość

Akurat chciałem to podać :]

Gość

Co by się stało gdy te banki upadły i nie mogły wypłacić pieniędzy ludziom ?

Slayer · Gość

Ci ludzie straciliby część pieniędzy, a odpowiedzialni za kradzież odsiedzieliby dożywocie. Dobre banki, które przetrwały kryzys wzmocniłyby swoją pozycję, a na miejsce upadłych banków powstałyby szybko nowe. Tak to powinno się odbyć w normalnym kraju.
Ale będzie zupełnie odwrotnie. Im więcej bank stracił tym bardziej zostanie nagrodzony, stracą wszyscy podatnicy. Dobre banki też stracą. Większe obciążenia podatkowe spowodują większe bezrobocie, zmaleje konsumpcja, zwiększy się liczba zasiłków, podatki znowu wzrosną, itd. Czyli typowe objawy dla recesji.

Slayer · Gość

Gość

Przecież oni wszystko wiedzą tylko to nie leży w ich interesie.

Szykuje się kryzys gorszy od Great Depresion.

matfiz · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]
czytaliście? Very Happy

chcą nie 700mld a 1,2 bln Very Happy

i to nazwisko "Goldman".... hmmmmm

Slayer · Gość

Nie jest żadną tajemnicą, że wśród bankierów jest sporo Żydów Laughing

Weźmy chociażby trzech kolejnych prezesów FED Volckera, Greenspana i Bernanke. Nie chcę szerzyć teorii spiskowych, ale na przypadek mi to nie wygląda Wink

Gość

Nie jest też tajemnicą że najbardziej wolnorynkowy ekonomista amerykański ostatnich lat i gorący zwolennik parytetu złota był żydem.

Dinsdale · Gość

Slayer · Gość

Niech Ci będzie Wink

Joey · Gość

Kosmodrom

Dla ONZ małpy są ważniejsze niż kryzys

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

I bardzo dobrze!
Jeszcze brakuje, żeby ONZ się w to wmieszał...

kamfit · Gość

Oci**li do reszty [link widoczny dla zalogowanych]

Gość

I dobrze. Szybciej pierdyknie.

Dinsdale · Gość

Slayer · Gość

Wystąpienie Rona Paula z dn. 13 marca 2008r., w którym przewidywał ogólnoświatowy kryzys finansowy (z napisami): [link widoczny dla zalogowanych]

Pan Dzikus · Gość