Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

Rycy · Gość

Czy macie jakieś informacje o partiach takich jak Unia Polityki Realnej-Prawica i Stronnictwo Polityki Realnej? Bo przeglądając jakieś stare sprawozdania finansowe partii politycznych z minionych lat trafiłem właśnie obok wielu ciekawych bo przez nikogo nie znanych partii na te dwie które wymieniłem. Może coś o nich wiecie?

kamfit · Gość

Mnie sie obiło o uszy, że w 1998r w wyborach samorządowych UPR startowało jako Unia Prawicy Rzeczypospolitej. Wtedy startowały razem z nimi różne organizacje regionalne, m.in. RAŚ.

Spaulding · Gość

z tego co wiem, to UPR-Prawica to było zrobione po to, by część elektoratu oedciagnac od "prawdziwej" UPR...

Rycy · Gość

To by było chyba trudne bo w końcu taka kanapa by przebicia nie miała...A w sumie kto UPR-Prawicę utworzył?

Wiśnia · Gość

Stronnictwo Polityki Realnej odcięło się od Korwin-Mikkego po którychś z wyborów ( chyba prezydenckie 95 - ale nie jestem pewny ). Potem partię SPR wchłonął Ruch Odbudowy Polski Olszewskiego.
Na czele SPR stał Mariusz Dzierżawski. Warto też wspomnieć że partia o takiej samej nazwie istniała przed wojną:

Na tym tle, w ostatnich miesiącach 1905 roku w obozie wrogim rewolucji doszło do pewnej konsolidacji ugodowców. Utworzone już w poprzednim roku Stronnictwo Polityki Realnej (SPR) -18 i 19 pażdziernika zebrało się w Warszawie, w pałacu hr.Stanisława Łubieńskiego. Na konwencie tym 140 przedstawicieli kół ugodowych przyjęło program autorstwa -de facto- publicystów petersburskiego tygodnika "Kraj". Opracowali go:Ludomir Grendyszyński, Erazm Piltz i Mirosław Godlewski. Jeden z założycieli Stronnictwa Józef Ostrowski twierdził ,że jest to spuścizna myśli m.in. Adama Czartoryskiego i Aleksandra Wielopolskiego. Odwoływanie się do doktryny jednego z największych zdrajców narodu, gardzącego Polakami, sprawcy nieszczęść powstania styczniowego, jakim był niewątpliwie Wielopolski podkreślało legalizm i najdalej idącą lojalność wobec represjonującego naród zaborcy. Wrogie zarówno rewolucji narodowej jak i socjalistycznej Stronnictwo- jako swoje główne zadanie wysuwało prowadzenie starań o ustępstwa językowe. Autonomia Królestwa była celem umiejscowionym w dalszej, nie określonej bliżej przyszłości. Związana mentalnie i zasymilowana życiowo z burżuazją rosyjską grupa ,nadzieje swe pokładała głównie w oświeconym carze i zmianach ustrojowych jakie wydawały się możliwe do przeprowadzenia w jego imperium. Coraz bardziej scalony z zaborcą organizm gospodarczy, wspólny strach przed następstwami rewolucji za skutkował u tej niewielkiej na szczęście części polskich elit odruchem ucieczki i wrogości wobec ambitnych dążeń niepodległościowych własnego narodu. Znany jest współczesny rysunek satyryczny przedstawiający członków Stronnictwa Polityki Realnej zgiętych w pół przed niosącym nocnik kamerdynerem carskiego ministra. I to właściwie wszystko.

Na szczęście tchórzliwy minimalizm narodowy nie znalazł żadnego zainteresowania wśród zróżnicowanych politycznie, lecz czujących już wiatr nadchodzących przemian polskich elit. Nie doczekali się też SPR-owcy - specjalnych nagród od rosyjskich, pogardzających także polskimi ugodowcami władz. Choć może o nich tylko nie wiemy.

Jest też inny aspekt tej sprawy. SPR rozwijało się w nurcie konserwatyzmu liberalnego. Był to ruch o charakterze w zasadzie ponadnarodowym. Wybitny jego przedstawiciel Marian Zdziechowski pozostawał pod wpływem Włodzimierza Spasowicza. Cała ta formacja ewoluowała w kierunku czystego liberalizmu. Na zebraniu Stronnictwa -18 października 1905 r.- stwierdzono; " Nie możemy się nazywać zachowawcami, gdyż w programie społecznym dążymy do ciągłego postępu" Grupa związana z rosyjskim stronnictwem liberalnym, skupiona wokół petersburskiego tygodnika "Kraj" przyczyniła się do ostatecznego upadku polskiej myśli konserwatywnej. Potwierdza to Dmowski - argumentując, że konserwatyzm w wydaniu rosyjskim oznacza zupełnie coś innego niż w wydaniu europejskim. "Polityk rosyjski ze skrajnej prawicy gotów jest być największym burzycielem, uciekać się do środków najbardziej anarchistycznych, gdy to jego interesom dogadza"- pisze.

Tak więc członkowie SPR-u szybko zaczęli funkcjonować w nowym podziale. Nie zakładał on przeciwstawienia stronnictw konserwatywnych - postępowym, ale stronnictw narodowych - ugodowym.

Stronnictwo Polityki Realnej nie odegrało nigdy żadnej roli ani w przemianach ustrojowych zaborczej Rosji, ani też nie przyczyniło się do politycznej emancypacji klas, które go wydały - na ziemiach polskich.
Niechętni śmiałym narodowym projektom, dewastujący polski nurt konserwatywny, pozbawieni śmiałej, politycznej wizji- twórcy Stronnictwa Polityki Realnej- pozostali jedynie na prywatnych fotografiach i opisanym już, satyrycznym rysunku z epoki. Na pożółkłych, rzadko przewracanych stronach gazet, w zakamarkach bibliotek.

za : [link widoczny dla zalogowanych]

Natomiast o UPR - Prawica nic nie powiem... nic o nich nie wiem. [/i][/url]

Gość

Moim idolem jest pan mjr Fiszer. Dlaczego tak rzadko się o nim wspomina mówiąć u upr?